Homeopatia za i przeciw - www.gimnazjalisty.info(rmator) - Portal Gimnazjalistów

WyszukiwanieSzukaj
Szukane wyrażenie:

Przeszukaj:

 
AnkietyAnkiety
Sugestie dotyczące strony:

Sugestie dotyczące informatorów:

Jak oceniasz naszą stronę:
Jest Super!!
Całkiem całkiem :)
Może być
Wymaga dopracowania
Nie podoba mi się :(
Zdejmijcie ją!!

Ankiety są anonimowe

 
LicznikLicznik

Odwiedzin łącznie: 2856608
W tym dzisiaj: 641

Unikalnych odwiedzin: 396513
W tym dzisiaj: 124

W naszej bazie znajduje się:
507 uczelni wyższych
656 wydziałów

 

gimnazjalisty.info » Homeopatia za i przeciw

 

Homeopatia za i przeciw

Homeopatia za i przeciw

Ostatnio modna stała się homeopatia. Wiele osób kojarzy ją z preparatami ziołowymi. Jednak problem jest bardziej złożony. Homeopaci do produkcji swoich "leków" często używają trucizn, np. arszeniku, czy nawet ropy, czasami homeopatia ociera się o ezoterykę. Czy na pewno jest bezpieczna?


Homeopatia (z greki όμοιος, homoios – podobny i πάθος, pathos – cierpienie) – rodzaj medycyny niekonwencjonalnej, zaproponowana po raz pierwszy w 1796 przez niemieckiego lekarza Samuela Hahnemanna. Zwolennicy tej metody stosują bardzo rozcieńczone substancje, które domniemanie mają leczyć choroby o symptomach podobnych do tych powstałych w wyniku spożycia tychże substancji (aksjomat: podobne leczy podobne). Po każdym rozcieńczeniu otrzymany roztwór jest mieszany przez mocne potrząsanie, które homeopaci nazywają succussion, zakładając, że zwiększa to efektywność otrzymanej substancji. Cały ten proces homeopaci nazywają dynamizowaniem. Rozcieńczanie trwa zazwyczaj tak długo, że w roztworze nie pozostaje nic z początkowej substancji.

Próby leczenia chorób przez podawanie substancji, które u zdrowych osób wywołują objawy identyczne z objawami chorobowymi pacjenta, pojawiały się w historii medycyny już od czasów starożytnych.

Pod koniec drugiej połowy XIX wieku homeopatia była praktykowana w Europie, Azji i Ameryce Północnej.

Kontrowersje

Nie jest znany sposób, w jaki środek homeopatyczny miałby leczyć. Przeciwnicy homeopatii tłumaczą pewną skuteczność leczniczą środków homeopatycznych efektem placebo lub jako rezultat myślenia magicznego.

Energia życiowa

Homeopatia zakłada istnienie energii życiowej, która miałaby być siłą dającą zdolność życia i wykonywania pracy, używane bywają także pojęcia: dynamis (określenie używane przez Hahnemanna), energia człowieka, witalność, żywotność, chińskie Qi, hinduskie prana, energia morfogenetyczna, siła samouzdrawiająca, siła życiowa (lub łac. vis vitalis). Współczesna homeopatia utożsamia siłę życiową człowieka z tzw. polem energetycznym człowieka, które człowiek rzekomo posiada w sobie i dookoła siebie.

 

Miazmy i choroby

W 1828 Hahnemann wprowadził koncepcję miazmy, które miały być przyczynami wielu znanych chorób. Miazma jest często definiowana przez homeopatów jako osobliwy rozstrój chorobowy siły witalnej. Hahnemann przyporządkowywał poszczególne miazmy do konkretnych chorób, przy czym każdą miazmę uważał za główną przyczynę wielu chorób.

Mechanizm działania

Homeopaci twierdzą, że stosowanie homeopatii wzmaga siłę pacjenta, a preparaty mają działać dzięki niepotwierdzonemu przez naukę efektowi pamięci wody. Według współczesnych koncepcji homeopatycznych, środkiem działającym w tego rodzaju preparatach nie są cząsteczki rozpuszczonej substancji, ale cały roztwór, który pod wpływem kontaktu z substancją leczniczą trwale zmienia swoje właściwości.

Leki homeopatyczne

Lek homeopatyczny jest terminem, który oznacza substancję otrzymaną w wyniku określonej procedury w celu podania jej pacjentowi; jednak nie powinien być mylony z ogólnie zaakceptowanym znaczeniem słowa „lek”, czyli lekarstwem lub formą terapii, które powodują ustąpienie choroby lub przynoszą ulgę w bólu. Bardziej trafnym określeniem jest „preparat homeopatyczny” bądź „środek homeopatyczny”. Dobierając preparaty homeopatyczne, homeopaci polegają na dwóch źródłach odniesienia: materia medica (wiedza na temat substancji leczniczych) i repertoriach. Materia medica jest alfabetycznym spisem leków. Do poszczególnych środków są przypisane charakterystyczne objawy obserwowane po ich podaniu. Repertorium jest katalogiem objawów i odpowiadających im leków.

Do produkcji środków homeopatycznych używane są substancje pochodzenia zwierzęcego, roślinnego, mineralnego oraz syntetycznego. Przykłady: arsenicum album (arszenik, tlenek arsenu (III)), natrum muriaticum (chlorek sodu, sól kuchenna), lachesis muta (jad gruźlicy niemej), opium, thyroidinum (hormon tyreotropowy). Homeopaci używają również nosodes (od greckiego nosos, czyli choroba) sporządzonych z zainfekowanych lub patologicznych produktów takich jak kał, mocz, plwocina, krew oraz inne tkanki. Preparaty homeopatyczne przygotowane ze zdrowych tkanek to sarcodes.

Niektórzy współcześni homeopaci używają ezoterycznych składników do produkcji preparatów, tzw. nieuchwytnych (imponderabilia), które zostają „schwytane” za pomocą alkoholu lub laktozy. Przykłady: promieniowanie rentgenowskie, promieniowanie słoneczne.

Niektórzy homeopaci używają także technik określanych jako kontrowersyjne. Należą do nich tzw. leki papierowe, gdzie nazwa substancji oraz jej rozcieńczenie napisane jest na kartce papieru i przypinane do ubrania pacjenta, wkładane do kieszeni albo umieszczane pod szklanką z wodą, z której pije pacjent. Używają również leczenia na odległość. Takie praktyki są mocno krytykowane przez klasycznych homeopatów jako pozbawione podstaw oraz działające na pograniczu magii i zabobonów.

Popularność homeopatii w Polsce

Według wyników sondażu przeprowadzonego przez TNS OBOP w 2006 roku na zlecenie firmy Heel (producent środków homeopatycznych) w Polsce, 81% Polaków słyszało o homeopatii (15% dużo, 32% trochę i 34% niewiele), a 30% respondentów stosuje preparaty homeopatyczne. Pacjenci korzystający z leczenia homeopatycznego najczęściej łączyli homeopatię z innymi formami terapii, np. terapią konwencjonalną. Polacy sięgali po preparaty homeopatyczne w następujących przypadkach:

  • przeziębienia, grypy, kaszlu, kataru, bólu gardła (72%)

  • stanu napięcia i stresu, kłopotów ze snem (21%)

  • bólu głowy, stawów, miesiączkowych itp. (20%)

  • urazów i stłuczeń kostno-stawowych, nadciągnięć (15%)

  • chorób układu pokarmowego (14%)

  • choroby lokomocyjnej (8%)

  • dolegliwości menopauzalnych (6%)

Podsumowanie

Leki homeopatycznej już zajęły swoją pozycję na rynku farmaceutycznym. Wiele osób używa tych leków wierząc, ze są bezpieczne i skuteczne. Niewiele osób wie na czym opiera się ich sposób produkcji.



Źródło: Wikipedia i inne strony www

Opracował Janusz Miłek

23/01/2014 12:02:05
 
Komentarze

Brak komentarzy

Aby dodać komentarz musisz się najpierw zalogować!