Santo Subito! Nasz Święty Papież Jan Paweł II

W trakcie pogrzebu Papieża na Watykańskim placu św. Piotra zgromadzeni wierni wołali „Santo Subito” czyli „święty natychmiast” i oto 11 stycznia 2011 roku, po 6 latach odbyło się finalizujące posiedzenie kardynałów i biskupów – członków Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, po którym to, kardynał Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych przestawił 12 stycznia do podpisu panującemu Papieżowi kompletną dokumentację procesu beatyfikacyjnego wraz z gotowym dekretem o autentyczności cudu dokonanego za wstawiennictwem Jana Pawła II.

Chodzi o cudowne uzdrowienie za wstawiennictwem Jana Pawła II, niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia, nagłe ustąpienie objawów zaawansowanej choroby Parkinsona francuskiej zakonnicy, siostry Marie-Simone Pierre.

Benedykta XVI podpisując dekret formalnie zamknął proces beatyfikacji. Oficjalnie podano datę 1 maja wyniesienia na ołtarze Sługi Bożego Karola Wojtyłę.

Nasz wielki nieodżałowany Papież wzbudził u młodzieży entuzjazm do Jezusa.

Teraz gdy 1.05.2011 JPII zostanie świętym, tegoroczni maturzyści będą pierwszą grupą stającą przed życiowym egzaminem dojrzałości, będą mogli przed tym ważnym dniem wnieść modlitwy do nowego świętego i pod Jego opatrznością zdać jak najlepiej maturę – czekamy na cuda niezbędne do kanonizacji św. Jana Pawła II.

Różnice między beatyfikacją a kanonizacją.

Beatyfikacja to akt Kościoła katolickiego, uznający osobę zmarłą za błogosławioną, zezwalający na publiczny kult, ale o charakterze lokalnym (np. w diecezji, ale nie jest jednoznaczna „lokalność” Papieża Polaka). Akt taki wydaje się po pozytywnym rozpatrzeniu procesu beatyfikacyjnego który może zatwierdzić tylko papież.

Przebieg procesu beatyfikacyjnego może się rozpocząć najwcześniej 5 lat po śmierci kandydata. Decyzją papieża okres ten może ulec skróceniu – tak było w przypadku procesu Matki Teresy z Kalkuty i Łucji dos Santos. Tak też było w przypadku Papieża Polaka, gdy Papież Benedykt XVI odpowiadając na wołanie wiernych uchylił tą regułę i 13 maja 2005 roku ogłosił przyspieszenie procesu beatyfikacyjnego, w rocznicę objawień fatimskich oraz zamachu na Jana Pawła II.

Dokumentacja zbierana jest na szczeblu lokalnym, w diecezji do której należał kandydat. Następnie wniosek o beatyfikację przekazany jest Stolicy Apostolskiej, gdzie rozpatruje go specjalna komisja. Kluczowymi momentami procesu jest stwierdzenie heroiczności cnót Sługi Bożego oraz kanoniczne stwierdzenie, że za jego wstawiennictwem dokonał się co najmniej jeden cud. Brane są pod uwagę jedynie cuda, które miały miejsce po śmierci kandydata na ołtarze.

Kanonizacja natomiast, to akt Kościoła katolickiego, uznający osobę zmarłą za świętą, zezwalający na jej powszechny, publiczny kult. Akt taki wydaje papież po pozytywnym rozpatrzeniu specjalnie powołanych organów kościelnych procesu kanonizacyjnego.

Ażeby ogłosić osobę świętym Kościoła powszechnego, osoba ta, po procesie beatyfikacyjnym, musi zostać ogłoszona błogosławioną.

Podstawowym faktem świadczącym, że dana osoba jeszcze za życia, a najczęściej po śmierci, cieszy się szczególnymi względami u Boga, były czynione przez nią cuda. Te podstawowe aspekty świętości – przykładne życie i zaistniałe cuda za wstawiennictwem świętego – stanowią podstawę w obecnej procedurze kanonizacyjnej.

Papieża życie powszechnie uznaje się nie tylko za przykładne, ale godne naśladowania i naznaczone znamionami oddziaływania szczególnej Bożej łaski, dlatego są znamiona ogłoszenia go błogosławionym.

Początkowo kult świętych rozwijał się w sposób spontaniczny. Aby zapobiec nadużyciom, kontrolę przejęli biskupi, którzy musieli wyrażać zgodę na czczenie danej osoby jako świętej. Przez ponad tysiąc lat formalnym aktem kanonizacyjnym była translacja (przeniesienie) ciała świętego z miejsca pierwotnego pochówku, gdzie został złożony zanim rozwinął się kult, do miejsca bardziej szacownego (osobna kaplica, kościół, najczęściej w pobliżu ołtarza, umieszczenie ciała (relikwii) w relikwiarzu eksponowanym najczęściej w prezbiterium lub na głównej osi kościoła).

W przypadku Jana Pawła II trumna ze szczątkami zostanie po beatyfikacji przeniesiona, zgodnie z przepisami kanonicznymi, z Grot Watykańskich do bazyliki świętego Piotra. Watykański rzecznik ksiądz Federico Lombardi podał iż nie będzie ekshumacji a ciało papieża nie zostanie wystawione. Na marmurowej płycie nagrobnej pojawi się napis: Beatus Ioannes Paulus II